Om 15.15uur vertrekken we uit Ridderkerk en parkeren we de auto bij Fly & Drive in Roelofsarendsveen. Op de luchthaven aangekomen lopen we langs de overweldigende bloemenzee bij de ingang ter ere van de slachtoffers van de ramp met de MH17. Binnengekomen kijken we op de borden en zien tot onze schrik dat onze vlucht naar Londen is geannuleerd. Op naar de balie van BA, waar een lange rij wachtenden ons voor is. Na meer dan een uur wachten krijgen we te horen dat we niet meer weg kunnen vandaag en 24 uur vertraging oplopen. We kunnen pas morgen mee met een KLM vlucht naar Frankfurt, vanwaar we om 20.10 uur met Air-Namibia rechtstreeks naar Windhoek vliegen.

We krijgen een overnachting in het NH-hotel, incl. diner en ontbijt. We bellen in de lobby van het hotel het reisbureau en zij zullen de wijzigingen doorgeven aan de agent in Windhoek. Als alles verder loopt zoals het moet lopen, dan valt de schade mee, want dan kunnen we nog op dezelfde dag aan de rondreis beginnen.

Na een nachtje NH en een prima ontbijtje vermaken we ons nog een poosje op de kamer met lezen en gaan op tijd naar de luchthaven. Om 12.00 uur gaan we met de shuttlebus naar Schiphol, waar we alle tijd hebben om de koffers in te checken en de boardingcards op te halen. 
Onze gate veranderdt tijdens het koffiedrinken van B36 naar B28. Bij B28 aangekomen moeten we naar B34, waarna we horen dat ook deze vlucht geannuleerd wordt en wel vanwege een "onacceptabele SLOT-time", wat dat ook mag betekenen. Dat is dus de tweede keer in 24 uur. Deze keer lijdt mijn humeur er wel onder. Dan begint een lange trip langs meerdere balies: van servicedesk naar T2, bellen met de reisagent, waardoor we naar een vlucht van 17.30 uur worden overgezet. Maar dan moet iemand het bevestigen, KLM gebeld, die verwijzen ons naar BA, dus lopen naar een BA -desk, waar niemand is, dan naar de ticketservice van BA, waar ze ons eerst niet kunnen/willen helpen omdat we volgens hen bij de KLM moeten zijn. Na telefonisch contact met de reisagent, blijkt de vlucht ineens wel te kunnen worden bevestigd en met nieuwe boardingcards wachten we op de volgende vlucht. 

We boarden de volgende vlucht op tijd, maar mensen, die bekend zijn met de Wet van Murphy hebben het al door, ook nu gaat het niet volgens plan. Door onweersbuien sluit het vliegveld van Frankfurt en lopen we anderhalf vertraging op. Er mogen maar 20 vliegtuigen per uur landen of opstijgen in plaats van 80. Resultaat: we missen op de nippertje het vliegtuig naar Namibië, dat wel op tijd mag vertrekken. Weer bellen met de reisagent, dan lopend naar de desk van KLM op de luchthaven nadat Air Namibia door heeft gegeven ook de volgende dag geen plek te hebben. Bij KLM blijken we na veel wachten en praten toch twee e-tickets te krijgen, maar ook een hotelovernachting in het Park Inn Hotel, compleet met een aantal maaltijden.

We ontmoeten Anja en Jan de Zwijger, die in hetzelfde schuitje zitten en trekken met hen op. Dan blijken bij het ophalen van de koffers dat deze nog in Amsterdam staan. Ook dat nog. Dus weer bellen met de reisagent. Uiteindelijk zitten we om 23.30 aan een heerlijke hamburger met patat. Dat smaakt wel, nadat de cappuccino van 13.00 uur het laatste was wat we hadden gebruikt.

Na een goede nachtrust nemen we om half tien een ontbijt. We moeten hetzelfde aan als gisteren, dus daar hoeven we ons hoofd niet over te breken. Een tandenborstel en een kammetje ( niet voor mij) van het hotel, geeft nog wat comfort aan de start van de dag. Na weer wat telefoongesprekken komen Anja en Jan ons ophalen om de dag samen op te trekken. Dat lijkt ons een goed plan en we gaan als eerste naar de baggageclaim, waar we horen dat de koffers met twee verschillende middagvluchten naar Frankfurt worden gebracht. Wij draaien onze boardingcards uit, dus dat zit alvast goed. Voor Anja en Jan duurt het nog een paar uur, veel counters, veel gesoebat en ruim 700 euro voordat businessseats zijn geregeld op dezelfde vlucht. Zij halen hun koffers op, de onze zouden worden doorgelabeld. Als dat maar goed gaat. 

We gaan wat drinken en horen even later dat de vlucht niet mag landen op Windhoek en we een tussenstop op Lusaka in Zambia gaan maken, vanwaar we met een kleiner vliegtuig naar Windhoek zullen worden gebracht. Eenmaal in het vliegtuig, zowaar op tijd, horen we dat we toch naar Windhoek gaan vliegen, maar dat we twintig minuten vertraging zullen krijgen. Als dan twee passagiers niet op komen dagen, moeten hun koffers er weer uit en het zal niemand verbazen dat we met veel vertraging te kampen krijgen. Anderhalf uur later dan gepland vertrekken we.
Inmiddels 54 uur onderweg en nog steeds niet verder dan Frankfurt. Wie kan dat verzinnen?

Gina en ik kijken beiden een film. Gina de Boekendief, ik Gravity. Ik heb zowaar geen slaap en kijk met veel genoegen naar alle speciale effecten. Een echte aanrader deze film, de Boekendief ook trouwens. Daarna nestelen we ons in onze stoelen. Na een vlucht van bijna 10 uur, weinig slaap en veel ongemakkelijke houdingen landen we dan toch uiteindelijk in Windhoek. Nu kan de vakantie echt beginnen.